Er zijn verschillende manieren om met een auto in Finland te komen, maar op alle routes kom je een boot tegen, soms meerdere. Deze keer hadden wij gekozen om de auto de boot op te rijden voor de route Travemunde Duitsland naar Helsinki Finland. De boot vertrok om 03.00 uur, sommige zien dit als een nadeel, maar zoals een wijs gezegde luidt: Elk nadeel heb zijn voordeel.
In dit geval was het verkeer een voordeel, we vertrokken om 18.00 en reden vlot zonder files naar Duitsland waar we rond middernacht aankwamen. We hadden de tickets online besteld, dus het inchecken ging snel en kregen we de kaarten voor de hut en de maaltijden, zelfs de tafel was gereserveerd.
Tip: meld je gratis aan bij Finnlines Starclub, dan krijg je op regelmatige tijden mooie aanbiedingen als vroeg boeker, dat scheelt soms honderden euro’s, vooral als je buiten het seizoen kunt reizen.

Na het ontbijt liepen we wat rond in de net verbouwde Finnlines Lady en besloten een sauna te nemen. Even later zat ik in de mannen sauna waar een Duitser met rood hoofd zat te discussiëren met een Fin. Ze praatten Duits en ik sloot aan in een discussie over de humor van Duitsers. Ik was het helemaal met de Fin eens, zelfs de Duitser moest toegeven dat hun humor, indien aanwezig, structureel anders is dan die van de rest van Europa. Hij wond zich echter wel op over het standpunt en gleed bijna van het bankje af. De Fin zette de saunadeur een stukje open toen hij zag dat zijn gezelschap wanhopig probeerde wat zuurstof te vinden in de bloedhete cabine. Het hielp echter niet en de Duitser moest afhaken. Met de opmerking dat hij “gaar” was, dacht hij serieus dat de Duitse humor weer op de kaart stond.
Ik keek naar de Fin die hem hoofdschuddend nakeek. We praatten verder over werk en het bleek dat de sympathieke Fin net voor zichzelf wilde beginnen in Duitsland. Toen hij hoorde dat ik al ruim dertig jaar zelfstandig werkzaam ben en in die tijd ook websites gebouwd heb, vuurde hij veel vragen op me af. Hij was namelijk van plan dat ook te doen in Duitsland. Ik kon hem wat tips geven waar hij op moest letten.

We doken het dompelbad in waar enkele mannen stopten met praten toen we aanschoven. De Fin bleef vragen stellen in het Duits, dat hij prima beheerste en geleerd had van zijn Duitse vriendin. De andere mannen in het dompelbad begonnen weer met elkaar te praten. Midden in een zin onderbrak de Fin de mannen en gooide er een paar rappe Finse zinnen uit. Ik verstond er niets van. De mannen naast ons wel want ze werden zo rood als een biet en mompelen iets, waarin ik ‘Anteeksi,’ (excuus), hoorde.
Het bleek dat onze Fin ze onderbrak toen de heren begonnen over een invasie op “hun” boot door Duitsers die dachten dat ze overal maar konden doen wat ze wilden.
Nu kwamen ze zelfs in de sauna, bijna de enige plek op de boot waar je geen toeristen tegenkwam. Tot vandaag dus.
Onze Fin verklaarde echter dat ze niet zo moesten generaliseren. Later verklaarde hij dat hij het wel begreep, als iemand Fins spreekt kan je er voor 90% vanuit gaan dat hij uit Finland komt. Met andere talen was dat toch echt anders. In dit geval was het dus Nederland en Finland. Hij vertelde er niet bij dat de Duitser net was afgehaakt.
De mannen naast ons zwegen en staarden stuurs naar buiten. Samen met het water verkoelde de omgeving snel dus vertrokken we naar de kleedkamer.
Ik wenste hem veel succes in zaken en ging naar mijn hut om me om te kleden voor het diner.

Halverwege het diner zag ik hem terug bij het buffet, met zijn arm om zijn vriendin geslagen. Ik begroette hem maar hij staarde mij met een frons aan, hij herkende me niet. Waarschijnlijk omdat ik nu een bril droeg en kleren aanhad.
Ik stelde me in het Duits voor aan zijn vriendin en zei:’ Ik heb vanmiddag uw vriend ontmoet, aardige kerel. Hij herkend me echter niet meer met mijn kleren aan.’
De rij voor het buffet waarin ik stond viel ter plekke stil. Het waren Duitse senioren die ons met grote ogen aankeken en afkeurend gemompel vulde de ruimte.
Ik zag de verbijstering in de ogen van zijn Duitse vriendin komen en ze keek met open mond naar haar vriend.
Die had me inmiddels herkend en gaf me een hand. Het is die Nederlander uit de sauna zei hij. Zijn vriendin begon hartelijk te lachen en zei: ‘Ik begon me daar toch even zorgen te maken. Ik ben net een Netflix serie aan het kijken waarin een getrouwde man uit de kast kwam.’
Grinnikend vulden we onze borden aan het buffet.